Trafił mi się chorobowy maraton. Drugie, Pierwsze, Drugie i teraz chyba ja. Jestem zmęczona.
Czasy kiedy biegałam i marzyłam o przebiegnięciu maratonu już dawno za mną. Teraz długodystansowo dopada mnie smutne życie.
- Komentarz
- Rebloguj
-
Subskrybuj
Zapisan/y/a
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Łotewa łil bi... 
Yyyyy witam niestety i ja biorę udział w takowym od września
Już szlak mnie trafia
No i właśnie. Z upływem czasu narasta zirytowanie jęczącymi dziećmi. No jasne, że jęczą, nudzą i marudzą… Ale i tak człowiekowi cierpliwości zaczyna brakować czasami.